Kim jestem? Często zadaję sobie to pytanie. Zauważyłem, że duża część ludzi odbiera moją osobę inaczej niż ja sam. Z czego bierze się ten dysonans? Czy w ich obrazie to nadal jestem ja, czy jest to fałszywa wizja? Są to pytania niezwykle skomplikowane, bowiem nie ma na nie jednoznacznej odpowiedzi. Uważam, że każdy z nas ma wyjątkowy odbiór i rozumienie danej osoby. Decydują o tym nasze cechy somatyczne oraz psychika, których cechy czasem nie nakładają się ze sobą, a wręcz sobie przeczą. Z jednej więc strony osoby z zewnątrz nie mogę w pełni odgadnąć prawdziwego „ja” obserwowanej osoby, gdyż nie mogą odczytać wszystkich jej świadomych cech, a już na pewno żadnych cech podświadomych. Jest to więc obraz zgubny, nieprawidłowy, interpretacyjny i tylko my sami jesteśmy w stanie odczytać w najbardziej prawidłowy i przybliżony do prawdy obraz naszej osoby. Jednak z drugiej strony jesteśmy również osobą w sensie społecznym, co może wywołać pewne sprzeczności, które wynikają z konfliktu między samoświadomością, a świadomością zbiorową, również w rozumieniu pojęć piękno i brzydota. W swojej kolekcji artystycznej starłem się szukać odpowiedzi na zadane wyżej pytania. Jak zaakceptować siebie? Jak się dogadać ze sobą? Jak poznać siebie? Te pytania skłaniają mnie do wielopokładowych poszukiwań. Mam świadomość, że ta kolekcji nie przyniesie jednoznacznej odpowiedzi na temat „kim jestem?”, ale to są pewne wyrażenia dotyczące mojego procesu odkrywania siebie。